Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ



Στο ασπρόμαυρο βασίλειό της, όλα ήταν ήσυχα, 
όπως τώρα. 
Διάβαζε για τα χρώματα, που σα βασίλισσα έπρεπε να γνωρίζει την ύπαρξη τους,
ακόμα κι αν δεν καταλάβαινε τι είναι αυτό το πράγμα που λέγεται χρώμα.

Εκεί που έκλεινε το βιβλίο, νοιώθοντας, όπως όλοι όσοι διάβασαν το συγκεκριμένο κεφάλαιο, ένα μεγάλο κέρατο έσπρωξε το εξώφυλλο, μέσα από το εσωτερικό του βιβλίου
κι ακολούθησε ένα μικρότερο.

Χωρίς να πολυκαταλαβαίνει τίποτα και κυρίως χωρίς να φοβάται,
μιας και η θέση της δεν το επέτρεπε, 
περίμενε μέχρι να βγει όλο το περίεργο πλάσμα από το βιβλίο της.

Όταν λοιπόν ολοκληρώθηκε η ήσυχη έξοδος από το χάρτινο κόσμο στο δικό της,
η βασίλισσα ρώτησε

-Είσαι χρώμα;
-Δεν είμαι. Έχω!
-Τι χρώμα έχεις;
-Γαλάζιο
-Και τι θέλεις τώρα;
-Δε θέλω κάτι
-Τι περιμένεις;
-Δεν ξέρω
-Καλά..

Ο ρινόκερος, κάθισε στο κρεβάτι της βασίλισσας, κοιτάζοντάς την κάπως επιφυλακτικά
Η βασίλισσα τον κοιτούσε με αξιοπρέπεια,
χωρίς να αφήνει τον εαυτό της να γίνεται αδιάκριτος.
Μετά από δύο ώρες και αφού ο ρινόκερος αναστέναξε για πρώτη φορά,
δίνοντας στη βασίλισσα κάθε δικαίωμα, του έκανε μερικές ακόμα ερωτήσεις

-Από που ήρθες;
-Από τη χώρα μου
-Που βρίσκεται;
-Εκεί.. είπε κι έδειξε το βιβλίο
-Α. -Και τι θέλεις εδώ;
-Δε θέλω κάτι, απλά βρέθηκα εδώ κατά τύχη
-Δηλαδή;
-Διάβαζα το βιβλίο μου, είδα μια ζωγραφιά, συγκεκριμένα εσένα
και ευχήθηκα να μπω
-Τι θέλεις να πεις, ρώτησε ήρεμα η βασίλισσα, ότι είμαι χαρακτήρας σε βιβλίο;
-Παραμύθι
-Α. -Είμαι καλό παραμύθι;
-Καλό
-Μ. Πες το μου
-Το παραμύθι;
-Ναι
-Περίμενε

Ο γαλάζιος ρινόκερος άνοιξε το βιβλίο της βασίλισσας, έχωσε το χέρι μέσα στη σελίδα από όπου ήρθε και έβγαλε από μέσα το βιβλίο του.

Η βασίλισσα στεκόταν απέναντί του και καθώς εκείνος της διάβαζε για μια μελαγχολική μέρα που ταξίδευε πάνω σε ένα καράβι, εκείνη είχε κολλήσει τα μάτια της πάνω στο ζωγραφισμένο εξώφυλλο.
Την έδειχνε να φεύγει βράδυ κρυφά απ' το παλάτι της, 
πάνω στο γαλάζιο ρινόκερο.

Δεν περίμενε κάτι άλλο. 

Από τη στιγμή που ανέβηκε πάνω στην πλάτη του, 
δε χρειαζόταν να ξέρει ή να θυμάται τίποτα.
Έφτασε στην τελευταία σελίδα του παραμυθιού της, πάνω στο γαλάζιο ρινόκερο,
χωρίς να ενδιαφέρεται για τίποτα
Αφού η μοίρα ήξερε να ζήσει, της έφυγε κάθε όρεξη για ζωή

Έφυγε το ίδιο βράδυ απ' το παλάτι της κι η τελευταία σελίδα της, 
τη βρήκε να 'ναι ευτυχισμένη κάπου μακριά

0 Response to "Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ"

Δημοσίευση σχολίου

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme